TONARION

TONARION
TONARION
Grece τονάριον, fistulae genus, quô vocis modos regebant ac temperabant Musici. Quintilian. l. 1. c. 17. Ut und inter im contenti simus, exemplô C. Gracchi — cui contionanti post eum consistens, Musicus, fistulâ, quam tonarion dicunt, modos, quibus deberet intendi, ministrabat. Sic dictum, quod διὰ τόνων vocem modo remitteret, modo intenderet, uti docet Plut. περὶ ἀοργησ. ubi plura hanc in rem, ut et apud Salmas. ad Vopisc. Carinô, c. 19. Vide quoque supra, voce Syntona.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • Tonarĭon — (gr.), Stimmpfeife, womit den Sängern u. Rednern der Ton angegeben wurde …   Pierer's Universal-Lexikon

  • TONARION — s. m. T. d Antiq. Flûte avec laquelle on donnait le ton aux orateurs …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • tonarion — (to na ri on) s. m. Terme d antiquité. Flûte avec laquelle on donnait le ton aux orateurs. ÉTYMOLOGIE    Du grec, ton …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • FISTULA — instrumentum Musicum pastorale, multo olim in usu. Fiebat autem ex plurius cicutis sive cannis cerâ iunctis. Mart. l. 14. Apopn. Epigr. 63. cuius epigraphe fistula. Quid me compactum ceris et arundine rides? Quae primum exstructa est Fistula,… …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”